Beste Willem,
Heel leuk maar mijn reactie blijft: “waarom zou ik extra moeite doen iets (meer) te betekenen voor een land waar die moeite niet wordt gewaardeerd?”. Er is hier voor zover ik kan nagaan niemand, maar dan ook niemand die het fijn vindt om mensen voor zich te hebben werken die beter zijn dan hij/zij zelf. Over de redenen hiervoor moet je niet bij mij zijn, heb je me ook niet voor nodig denk ik. Ik emigreer dus, net als veel andere “overtollige” hoog opgeleiden naar waar inzet/initiatief wel wordt gewaardeerd (en de wereld is wijds en groot).
Ik hou niet van slachtofferrollen, maar dit is nu bij uitstek een land waar het hoofd boven het maaiveld het liefst met veel voeten weer naar beneden wordt gestampt. Dat is ook de belangrijkste reden die ik bedenk bij het falen van (voor zover ik kan overzien) alle “innovatiemanagement” projecten. Dat en een compleet falen van de hoogste bazen om dergelijk management niet alleen in management documentatie maar ook op de werkvloer met hand en tand te verdedigen tegen hun middle-managers. Drie “weerstanden”; de cultuuromslag heeft geen zichtbare “opdrachtgever”, er ontbreekt veelal zelfs een “projectleider” en de uitvoerders zijn “bang”. Is er nog iemand die een cent voor de slaagkans van zo’n project geeft?